Op een willekeurige straathoek ergens in Nederland filmt een voorbijganger iets wat je niet dagelijks ziet – of liever: niet wílt zien.
Twee mannen staan opvallend dicht op een derde, die een oranje hoodie draagt. Wat begint als een ongemakkelijke confrontatie, loopt snel uit de hand. ‘Lastigvallen’ is in dit geval een understatement van jewelste.
Volgens de filmer krijgen de rake klappen die oranje hoodie flink aan het wapperen. Eén van de twee mannen deelt zelfs een tik op het hoofd uit. Hard ook, als je het geluid hoort. Of het één enkele dreun was of een hele reeks, valt lastig te zeggen – het beeld trilt van de spanning.
Wat vooraf ging? Daar kunnen we alleen naar gissen. Misschien ging het om geld, misschien een vrouw, misschien iets compleet willekeurigs dat in het verkeerde keelgat schoot.
Feit blijft: het heeft tot iets geleid wat je met recht een straatgevecht kunt noemen – of op z’n minst een ongezellige confrontatie waar woorden en vuisten elkaar snel afwisselen.
En dan komt het frappante moment. De filmer loopt dichterbij, telefoon strak in de aanslag. De sfeer is grimmig, maar de aanwezigheid van een camera verandert de dynamiek onmiddellijk.
De man in de oranje hoodie, net nog mikpunt van geweld, draait zich om en zegt droog: “Er is niks gebeurd.” Pardon? Niks? Hij staat nog wankel, veegt wat van zijn gezicht, maar blijft erbij – alsof we collectief hallucineerden. Een stevige portie ontkenning, alsof je natgeregend roept dat het niet regent.
Misschien probeert hij de boel te sussen, of wil hij simpelweg geen gedoe met politie of media. Kan ook zijn dat de andere twee mannen bekenden zijn – familie, vrienden, of iets ertussenin – en dat hij het daarom onder de pet houdt.
Maar eerlijk? Het voelt vreemd. Iemand die klappen incasseert en daarna doet alsof het een vriendelijke knuffel was? Dat roept vragen op. Veel vragen.
Ondertussen wordt er op social media al druk gespeculeerd. De video – uiteraard viraal gegaan, want zo gaan die dingen – laat genoeg ruimte voor interpretatie.
De één ziet een uit de hand gelopen ruzie tussen vrienden, de ander vermoedt iets duisters. Mensen willen nu weten wie de betrokkenen zijn, wat er speelde, en waarom iemand die klappen krijgt, vervolgens z’n schouders ophaalt alsof het dinsdagmiddag is.
Wat het ook was, de beelden laten een nare smaak achter. Niet alleen door het geweld zelf, maar ook door die rare, haast theatrale ontkenning.
Het is alsof je in een toneelstuk beland bent waarvan niemand het script begrijpt. Maar één ding is zeker: wie dit zag, blijft achter met een hoop vraagtekens – en misschien ook een ongemakkelijk gevoel. Want als zoiets op klaarlichte dag gebeurt, en iedereen doet alsof het niet bestaat… wat zegt dat dan over ons?
Beelden hieronder:
Bron: Facebook
