Een wijkagente die haar favoriete eettentje aanprijst tijdens werktijd. Wat kan daar misgaan? Nou, blijkbaar alles. Wijkagent Bibi uit Amsterdam dacht even een onschuldige promotievideo te maken voor haar favoriete Marokkaanse restaurant in de Javastraat. Uniform nog aan, glimlach breed in beeld, en een enthousiast praatje over het heerlijke burgergerecht dat ze daar “altijd eet na een lange dag in de wijk”.
De zaak zelf rook kansen, pakte de camera erbij en postte het filmpje trots online met de tekst: “Het favoriete gerecht van wijkagent Bibi.” Tikkie slim voor een restaurant. Tikkie dom voor iemand met een politiebadge op haar borst.
Wanneer PR en politiewerk botsen
Wat begon als een poging tot “buurtverbinding” werd binnen no-time een internetstorm. Want ja, er zit nogal wat verschil tussen het promoten van buurtveiligheid en het promoten van een burger. De reacties waren niet mals. “Mag ze dit wel?” en “Doet de politie tegenwoordig ook aan influencerdeals?” waren nog de vriendelijkste.
Zelfs binnen het korps fronsten collega’s de wenkbrauwen. De timing was namelijk niet best: er liggen duizenden aangiftes te verstoffen door personeelstekorten, en dan lijkt een gezellige eetsessie op camera niet echt prioriteit nummer één.
Beetje ongelukkig moment, Bibi
Bibi was pas vijf weken geleden geïntroduceerd als de nieuwe wijkagente van de Indische Buurt. Toen kreeg ze alleen maar lof. De comments onder die aankondiging zaten vol met hartjes, vuurtjes en complimenten over haar “frisse uitstraling”. Ze was de publiekslieveling van Oost.
Maar social media is net zo trouw als een kat: leuk zolang het ze uitkomt. Dezelfde mensen die haar eerder adoreerden, stonden nu met de digitale hooivorken klaar. De toon veranderde van “wat een knappe agente” naar “ze denkt zeker dat ze een influencer is”.
De kracht (en valkuil) van social media
Wat Bibi waarschijnlijk bedoelde als iets gezelligs – “kijk hoe leuk mijn wijk is, kom vooral eten bij lokale ondernemers” – kwam over als: “ik doe reclame in uniform.” En dat is een no-go binnen elk overheidsapparaat. Het uniform staat voor neutraliteit, niet voor samenwerking met een broodjeszaak.
Dat nuance op het internet niet bestaat, hoef je niemand meer uit te leggen. Binnen een paar uur was het filmpje overal: van lokale nieuwspagina’s tot Twitter-threads vol meningen. En die zijn op internet nooit schaars.
Video snel offline gehaald
Na de ophef verdween de video net zo snel als een halve kapsalon om vier uur ’s nachts. De post op het restaurantaccount? Foetsie. De beelden op de wijkagentenpagina? Ook weg. Blijkbaar is er iemand bij de politiecommunicatie-afdeling heel snel geworden met de delete-knop.
Volgens insiders is Bibi “gewezen op de gedragsregels omtrent uniformgebruik buiten dienstverband”. Vrij vertaald: iemand heeft haar even stevig de les gelezen.
Goede bedoelingen, slechte uitvoering
Laten we eerlijk zijn: de vrouw bedoelde het waarschijnlijk goed. Een beetje promotie voor een buurtzaak past in het idee van “dicht bij de mensen staan”. Alleen vergat ze dat het uniform symbool staat voor iets anders. Zodra je dat aantrekt, ben je niet meer gewoon Bibi – je bént de politie. En de politie maakt geen reclame, ook niet voor een broodje merguez, hoe lekker dat ook is.
De hele situatie legt een groter probleem bloot: de dunne lijn tussen persoonlijk en professioneel op social media. Politieagenten zijn tegenwoordig ook mensen met een Insta-account, maar elke like of post kan verkeerd geïnterpreteerd worden. En één verkeerde story kan je imago harder raken dan een foute arrestatie.
Bekijk de video op de volgende pagina!
