Rotterdam, stad van doeners, harde werkers en mensen die hun mond niet laten snoeren. Maar helaas ook de plek waar steeds vaker het respect verdwijnt als sneeuw voor de zon. Het tafereel dat zich hier afspeelde, laat precies zien wat er misgaat met een deel van de jeugd van tegenwoordig. Een vrouw die gewoon stond te wachten bij een bushalte, werd het mikpunt van een stel doorgedraaide pubers met te veel energie en te weinig manieren.
Van stoerdoenerij naar pure intimidatie
Wat begon als wat stoer gelach en geouwehoer, veranderde binnen minuten in iets veel grimmigers. De vrouw — die alleen maar haar bus probeerde te halen — kreeg ineens een groep jongeren tegenover zich die haar begonnen uit te dagen. Eerst verbaal, daarna fysiek. Scheldwoorden, duwen, schreeuwen. De sfeer sloeg om als melk in de zon.
Iedereen kijkt, niemand doet iets
Het ergste? Niemand deed iets. Omstanders stonden erbij alsof ze naar een Netflix-serie keken. Telefoons omhoog, camera aan, hoppa — content voor TikTok. Blijkbaar is het tegenwoordig belangrijker om likes te scoren dan om iemand te helpen. De vrouw kreeg een paar klappen, wankelde even, maar bleef staan. Dat alleen al is bewonderenswaardig.
Eén held tussen de meelopers
Toch was er één lichtpuntje in deze trieste circusvoorstelling. Eén jongere had wél ruggengraat. Hij stapte naar voren, duwde de rest weg en riep dat het genoeg was. Eindelijk iemand die begreep wat fatsoen betekent. Geen likes, geen views, gewoon lef. Terwijl de rest bleef filmen, koos hij ervoor om iets te doen. En dat verdient respect, want lef tonen in een groep meelopers is tegenwoordig bijna revolutionair.
De video gaat viraal, natuurlijk
Zoals altijd bleef het niet bij de bushalte. Binnen een paar uur stond het hele incident online. Instagram, TikTok, X — overal dezelfde beelden. De vrouw die belaagd werd, de meute die lachte, en de jongen die de boel stopte. Nederland keek mee, boos, verdrietig en vooral verbaasd dat dit alweer gebeurde.
Generatie Z onder vuur
Het internet oordeelde snel. “De jeugd van tegenwoordig,” “geen respect meer,” “waar zijn de ouders?” — de reacties waren voorspelbaar, maar terecht. Een deel van de jeugd lijkt vergeten wat empathie is. Alles moet “viral,” alles moet shockeren. De grens tussen aandacht trekken en mensen vernederen is volledig zoek.
Aandacht boven menselijkheid
Het probleem zit diep. Jongeren groeien op in een wereld waarin views meer waard zijn dan waardigheid. Ze zien influencers die met drama en provocatie miljoenen volgers trekken en denken dat dát de norm is. Geen wonder dat sommigen denken dat het filmen van ellende ook status oplevert. Wat ze niet zien, is dat echte respect niet komt van likes, maar van karakter.
De harde realiteit van digitale schandpalen
En ironisch genoeg? Juist dat filmen heeft dit keer geholpen. Want door al dat gefilmde bewijs wist de politie precies wie ze moesten hebben. De daders zijn herkend — niet dankzij hun “viral moment,” maar ondanks het. De klap van de consequenties komt pas later, als de politie aanbelt en hun ouders rood aanlopen van schaamte.
Mentale schade die niemand ziet
De vrouw liep gelukkig geen zwaar lichamelijk letsel op, maar dat betekent niet dat het voorbij is. De mentale tik die je krijgt als je publiekelijk wordt aangevallen — dat blijft. Angst om weer de straat op te gaan, wantrouwen in mensen om je heen. Dat soort littekens zie je niet op video, maar ze zijn er wel degelijk.
Ouders, word wakker
Waar zijn de ouders in dit verhaal? Hoe kan het dat een groep jongeren denkt dat dit normaal gedrag is? Het begint thuis. Respect leer je niet via een scherm, dat krijg je mee aan de keukentafel. Ouders moeten stoppen met doen alsof TikTok een opvoedmiddel is. Ga weer praten met je kinderen. Leer ze wat empathie is, in plaats van ze te laten opgroeien met het idee dat likes een levensdoel zijn.
Scholen kunnen niet alles oplossen
Leraren krijgen vaak de schuld, maar wat moeten zij doen? Een paar uurtjes maatschappijleer kan geen jaren van non-stop online domheid compenseren. Het is de samenleving die verhard is, niet alleen de jeugd. En zolang de volwassene van vandaag zich ook gedraagt als een toetsenbordridder zonder fatsoen, kunnen we moeilijk verwachten dat jongeren beter weten.
Niet alle jongeren zijn rotte appels
Laat één ding duidelijk zijn: niet iedereen is zo. Er zijn genoeg jongeren die nog wél weten wat respect is. Die vrijwilligerswerk doen, ouderen helpen, of gewoon netjes “goedemiddag” zeggen in de bus. Alleen hoor je daar niemand over, want dat levert geen clicks op. Negativiteit verkoopt. En dus blijft het beeld hangen dat alle jongeren monsters zijn, terwijl dat simpelweg niet waar is.
De macht van voorbeelden
De oplossing ligt deels bij rolmodellen. Niet die influencers die hun volgers aansporen tot dom gedrag, maar echte voorbeelden — mensen die laten zien dat respect stoerder is dan agressie. Kijk naar die ene jongen die ingreep. Hij kreeg misschien geen miljoen likes, maar hij redde wel iemand van verder geweld. Dat is pas invloed.
De straat als toneel
Rotterdam is altijd rauw geweest, maar het lijkt alsof de straat steeds meer een podium wordt voor sociale media. Incidenten worden gescript als filmscènes. Alleen: dit is geen film. Dit is echt. En de slachtoffers zijn geen acteurs die na afloop gewoon naar huis gaan.
Politie: “We zien dit steeds vaker”
De politie bevestigt dat dit soort situaties toeneemt. Vooral bij bushaltes, winkelcentra en stations. Groepjes jongeren die hun grenzen verkennen — of beter gezegd: compleet negeren. Soms uit verveling, soms uit bravoure. Maar altijd ten koste van iemand anders.
Bekijk de video op de volgende pagina!
