Zon, zee… en 46 kilo drugs in je koffer. Klinkt als het script van een slechte film, maar voor Charlotte May Lee (21) is het akelige realiteit.
De Britse ex-stewardess werd in Sri Lanka van haar bed gelicht. Reden? Een schokkende vangst in haar bagage. Geen souvenirs of slippers, maar kilo’s “kush” – een synthetisch goedje waar de lokale politie bepaald niet blij van wordt.
Even voor de duidelijkheid: we hebben het hier niet over een gezellig jointje in het park. Deze zogeheten kush is doordrenkt met chemische troep die je eerder onderuit maait dan high maakt.
Denk aan bladeren bespoten met stoffen die lijken op THC – maar dan een tikje dodelijker. Sommige varianten bevatten zelfs Nitazenen. Ja, dat spul dat sterker is dan heroïne. In Sri Lanka vallen er wekelijks twaalf doden door dit soort rommel.
Charlotte zit nu vast in een cel in de buurt van Colombo. Geen bed, geen douche, geen privacy. Alleen een betonnen vloer, een emmer koud water en wat slaapmiddelen.
Haar trui dient als kussen. Haar eten? Zo pittig dat ze dagen niets door haar keel kreeg. En haar ADHD-medicatie? Die blijft ergens in een kast liggen, waarschijnlijk naast haar paspoort.
Toch blijft ze volhouden dat ze onschuldig is. Volgens Charlotte had ze haar koffers zelf gepakt in Bangkok – waar ze tijdelijk zat omdat haar visum voor Sri Lanka afliep. Ze zegt dat iemand anders de drugs erin heeft gestopt. “Ik weet wie het gedaan heeft,” roept ze, zonder namen te noemen. Klinkt vaag, maar in dit soort verhalen is vaagheid bijna standaard.
Wat het allemaal nóg wranger maakt? De zaak lijkt verdacht veel op die van Bella May Culley, een Britse tiener die eveneens in Bangkok was en later in een Georgische cel belandde op verdenking van – jawel – drugssmokkel. Ook zij riskeert jarenlang de bak in. Twee jonge vrouwen, zelfde route, zelfde drama. Toeval? Of zit hier iets groters achter?
Bangkok speelt in ieder geval een hoofdrol. De stad is al jaren een tussenstop voor internationale smokkelroutes. Wie daar niet oplet, of vertrouwt op de verkeerde glimlach, loopt grote risico’s.
Een verkeerd koffertje, en je belandt van strandtent in celblok. Charlotte’s verhaal past precies in dat profiel: mogelijk een “muilezel”, gebruikt zonder het te weten.
Intussen groeit de druk vanuit het buitenland. Britse rechtenclubs schreeuwen om betere omstandigheden en een eerlijk proces. Maar Sri Lanka houdt het been stijf.
De wetten daar zijn messcherp als het om drugs gaat – en buitenlanders krijgen zelden een zachte landing. Charlotte hangt dus nog steeds een straf van 25 jaar boven het hoofd.
Wat deze situatie extra zuur maakt: Charlotte had een leven. Een baan. Plannen. Dromen, waarschijnlijk. Of ze nu de waarheid spreekt of niet – haar leven staat stil, en de wereld kijkt toe. De les? Een foute tussenstop, een verkeerde koffer, en je hele bestaan kan ontsporen.
Want dit verhaal gaat niet alleen over drugs. Het gaat over hoe snel alles mis kan gaan. Hoe jonge reizigers speelbal worden in een wereld waar naïviteit duur wordt afgerekend.
Charlotte May Lee is óf een domme smokkelaar, óf een slachtoffer van een genadeloze truc. In beide gevallen verdient haar verhaal meer dan een schouderophalen. Het verdient een waarschuwing.
Bron: Pannorama.nl
