Schiedam kreeg deze week een onverwachte live-act op straat. Geen straatmuzikant, geen kunstproject, maar een man die besloot dat hij zijn dag zou vullen met chaos en aandacht trekken. Wat begon als een woordenwisseling, eindigde in een bizarre mix van theater, verkeersgevaar en slapstick, met de politie als onbedoeld publiek.
Het begon nog redelijk kalm. Omstanders zagen de man in discussie met iemand, maar niemand kon precies zeggen waar het over ging. Geen duidelijke aanleiding, geen zichtbaar conflict — gewoon twee mensen die tegen elkaar stonden te praten. Alleen ging het bij deze man al snel in de hoogste versnelling.
Van woorden naar theaterstuk
Binnen enkele seconden veranderde zijn houding. Borst vooruit, armen in de lucht, en gebaren alsof hij net in een toneelstuk van Shakespeare was beland. Zijn stemvolume schoot omhoog alsof hij tegen een menigte van honderd man stond te oreren. Je kent het wel: iemand die zó groot doet, dat je bijna denkt dat er een camera op hem gericht staat.
De aanwezigen keken elkaar aan: was dit serieus of een grap? Maar wie dacht dat het hierbij bleef, kwam bedrogen uit.
De politie arriveerde, waarschijnlijk na een melding dat er iemand vreemd gedrag vertoonde. In plaats van mee te gaan in zijn tempo, stonden de agenten er rustig bij. Ze keken, observeerden en wachtten af. Geen geschreeuw, geen paniek.
Verkeerschaos als nieuw hoofdstuk
Blijkbaar vond de man dat het podium op straat niet genoeg spanning bood, want ineens stapte hij de rijbaan op. Auto’s die aankwamen, moesten vol op de rem of uitwijken. Het werd een kort moment van pure verkeerschaos. Toeterende bestuurders, geschrokken gezichten — het had binnen een seconde fout kunnen gaan.
Maar het leek alsof hij zelf niet eens doorhad hoe link het werd. Hij bleef maar bewegen en gebaren, alsof hij midden op een festivalplein stond in plaats van op een drukke weg.
Ondertussen hield de politie de situatie strak in de gaten, klaar om in te grijpen, maar nog steeds met een kalme houding. Eén verkeerde zet van hun kant en de boel had kunnen escaleren.
Plan B: rennen voor je leven
Toen de man doorhad dat zijn act weinig indruk maakte op de agenten, kwam plan B. Zonder waarschuwing draaide hij zich om en zette het op een lopen. Grote passen, snelle bewegingen — het had iets weg van een oude slapstickfilm waarin de hoofdpersoon op de vlucht is voor iets wat je niet ziet.
Binnen een paar tellen was hij uit het zicht. De straat kwam langzaam weer tot rust, auto’s reden weer door, en het publiek dat net nog stond te kijken, bleef achter met gefronste wenkbrauwen.
De buurt praat nog na
In de omgeving ging het incident als een lopend vuurtje rond. Sommigen haalden hun schouders op: “Gewoon iemand die te veel energie had.” Anderen vonden het zorgwekkend: “Als er op dat moment meer verkeer was geweest, had het heel anders kunnen aflopen.”
Het is die mix van “het was grappig om te zien” en “dit had echt fout kunnen gaan” die het incident zo opvallend maakt.
Serieus randje aan een rare show
Hoewel het tafereel voor sommige toeschouwers vermakelijk was, zit er wel degelijk een serieuze kant aan. Ongecontroleerd gedrag op straat, zeker als je het verkeer erbij betrekt, is simpelweg gevaarlijk. Eén verkeerde beweging en er kan schade zijn — aan mensen, voertuigen of beide.
De politie speelde het slim door niet direct fysiek in te grijpen. Dat hield de situatie overzichtelijk en voorkwam dat de spanning nóg verder opliep. Uiteindelijk liep de man weg zonder dat er geweld aan te pas kwam, en dat is op zo’n moment eigenlijk de beste uitkomst.
Hoe snel een dag kan omslaan
Wat dit incident duidelijk maakt, is hoe snel een normale dag kan veranderen. Je staat op het punt de tram te pakken of even een brood te halen, en ineens sta je naar een live soap te kijken waarin iemand zijn eigen regels maakt.
Voor de politie is het weer een voorbeeld van hoe geduld en beheersing soms effectiever zijn dan direct optreden. En voor de mensen die erbij stonden, is het gewoon een verhaal dat ze voorlopig blijven vertellen.
Want hoe je het ook bekijkt: het blijft een rare gewaarwording om te zien hoe iemand zichzelf in het middelpunt zet, het verkeer ontregelt, en dan — zonder duidelijke reden — het hazenpad kiest. Beelden hieronder:
