Niet letterlijk natuurlijk, maar het sociale spel is overal. Blikken over de dansvloer. Groepjes die elkaar aftasten. Wie durft als eerste? Wie scoort vanavond? Het hoort erbij. In veel vriendengroepen wordt het zelfs half-serieus bijgehouden. Met punten. Ja echt. Een praatje is één punt. Een dansje misschien twee. Een zoen levert bonuspunten op. Niemand neemt het écht serieus, maar iedereen wil winnen.
Vakantieliefde als bijzaak, of toch niet
Wat opvalt is dat het zelden gaat om diepe connecties. Niemand zit daar te zoeken naar de liefde van z’n leven. Het draait om het moment. De vibe. Dat ene nummer dat net opkomt terwijl je elkaar aankijkt. Soms loopt dat uit op een paar avonden samen. Soms is het letterlijk drie minuten op de dansvloer en daarna nooit meer gezien.
En volgens de ongeschreven vakantiewetten telt alles mee. Kort, lang, half dronken, compleet nuchter. Een punt is een punt. De volgende ochtend wordt alles uitgebreid geëvalueerd bij het ontbijt. Met sterke verhalen, overdreven details en vrienden die elkaar genadeloos uitlachen.
Alcohol maakt alles waziger dan je denkt
Maar daar zit meteen ook de schaduwkant. Want waar grenzen overdag nog helder zijn, vervagen ze ’s nachts razendsnel. Zeker als iemand net iets te diep in het glaasje heeft gekeken. Wat in het moment gezellig lijkt, kan de volgende ochtend ineens een ander gevoel geven. Spijt. Schaamte. Of erger.
En dan hebben we het nog niet eens over situaties die écht ongemakkelijk worden. Want hoe vaak er ook wordt geroepen dat “alles kan op vakantie”, er zijn wel degelijk grenzen. Niemand zit te wachten op een avond die eindigt met braakneigingen, ruzie of beelden waar je liever nooit meer aan herinnerd wordt.
En dan komt het internet
Vroeger bleef dat soort dingen binnen de vriendengroep. Hooguit een vage herinnering en een bijnaam die je jaren later nog wordt nagedragen. Maar die tijden zijn voorbij. Tegenwoordig hangt er overal een camera. Elke club, elke straat, elke hotelgang. En één iemand die besluit te filmen, kan genoeg zijn.
Wat er dan gebeurt, zie je steeds vaker. Iemand wordt de volgende ochtend wakker, pakt zijn telefoon, en ziet zichzelf ineens rondgaan op social media. Niet op een charmante manier. Niet als leuk vakantiekiekje. Maar in een staat waarin je jezelf niet herkent. Of liever gezegd: wél herkent, en dat juist niet wil.
Vrijheid zonder vangnet
Dat is misschien wel het grootste verschil met vroeger. Jongerenreizen geven een gevoel van totale vrijheid, maar zonder vangnet. Je bent weg van huis, weg van verantwoordelijkheid, en alles lijkt even consequentieloos. Totdat dat ene filmpje opduikt. Dan ben je ineens niet meer alleen met je vrienden, maar met duizenden onbekenden die er iets van vinden.
En het internet is genadeloos. Geen context, geen nuance. Alleen een paar seconden beeld en een keiharde mening eronder. Wat voor jou een wazige avond was, wordt voor anderen entertainment.
De les die niemand wil leren
Achteraf is iedereen altijd wijzer. “Had je maar minder moeten drinken.” “Had je maar beter moeten opletten.” Maar dat helpt weinig als het al online staat. Wat jongerenreizen zo aantrekkelijk maakt – die losgeslagen vrijheid – is tegelijkertijd ook precies wat het gevaarlijk maakt.
Plezier maken hoort erbij. Flirten hoort erbij. Vakantieliefdes horen erbij. Maar de wereld kijkt tegenwoordig mee. En die kijkt niet mild.
Sommige mensen leren dat op een hele harde manier. Niet door een kater, maar door een virale video waar je nooit om hebt gevraagd. En geloof maar dat dat gevoel allesbehalve fijn is.
Wat er in dit specifieke geval precies gebeurde, en waarom dit filmpje nu overal rondgaat, zie je in de beelden zelf.
