Een paar dagen geleden kwam ik op m’n feed een filmpje tegen van een vrouw die iets zei wat de meeste mannen liever niet horen — maar wél moeten horen. Geen influencer, geen actrice, gewoon een nuchtere chick met een scherpe blik en nul filter. Ze zat op de bank, hoodie aan, blik recht in de camera, en zei iets in de trant van: “Luister mannen, sommige dingen doen vrouwen gewoon niet graag. En nee, dat is niet omdat ze preuts zijn, maar omdat het simpelweg niet chill is.”
Wat volgde, was zo eerlijk dat het internet even niet wist of het moest lachen of ongemakkelijk moest worden. En precies dát maakte het goed. Ze legde uit waarom veel vrouwen geen fan zijn van ‘alles mag en kan’-ideeën die online rondgaan. Niet met schaamte of preektoon, maar gewoon op straatniveau: “Er zit verschil tussen iets doen omdat je het wil, en iets doen omdat je denkt dat je het hoort te willen.”
Geen preutsheid, gewoon logica
Wat ze zei, was eigenlijk niet schokkend. Alleen zijn we zo gewend aan online stoerdoenerij dat echte eerlijkheid ineens raar klinkt. Ze zei: “Sommige mannen denken dat alles vanzelfsprekend is, zolang ze maar ‘aardig vragen’. Maar zo werkt het niet. Als een vrouw ergens geen goed gevoel bij heeft, dan is dat niet ‘saai’ of ‘kinderachtig’. Dat is gewoon haar grens.”
Ze had een punt. In een tijd waarin alles viraal gaat, en iedereen elkaar op sociale media probeert te overtreffen, lijkt het alsof ‘normaal’ niet meer genoeg is. Alles moet extremer, opvallender, spannender. Maar wat die vrouw in dat filmpje duidelijk maakte, was dat er niks spannender is dan gewoon jezelf kunnen zijn — zonder druk of verwachtingen.
De realiteit vs. het internetbeeld
Op het internet lijkt het alsof iedereen alles probeert. De werkelijkheid ligt anders. De meeste mensen doen maar wat, twijfelen, lachen het weg of doen alsof. En dat is precies waar zij het over had. Ze zei: “Veel vrouwen zeggen ja omdat ze geen zin hebben in gezeik. Niet omdat ze het leuk vinden.”
Dat kwam aan. Want eerlijk — hoeveel relaties draaien nog om praten over wat je wél of niet fijn vindt? Het is makkelijker om te doen alsof alles vanzelf gaat. Alleen, zo werkt het niet. En dat is wat ze, zonder het hardop te zeggen, duidelijk maakte: respect is niet vragen wat mag, het is aanvoelen wat níet hoeft.
Mannenlogica vs. realiteit
De verteller in mij dacht even terug aan gesprekken in de kroeg. Gasten die doen alsof ze alles weten, maar in werkelijkheid geen idee hebben. Want eerlijk is eerlijk: veel mannen zien grenzen als een uitdaging. “Kom op, zo erg kan het toch niet zijn?” — dat soort zinnen.
Maar die vrouw in het filmpje legde het messcherp uit. Ze zei: “Als iets niet goed voelt, is dat niet omdat ik moeilijk doe. Dat is mijn lichaam dat zegt: dit is niet voor mij.” Simpel, duidelijk, zonder drama. En ze had gelijk. Sommige gasten moeten gewoon leren luisteren in plaats van scoren.
Waarom het misgaat
Het probleem zit ‘m niet in nieuwsgierigheid, maar in communicatie. Mensen praten niet. Ze gaan er maar vanuit dat de ander hetzelfde denkt. En als het dan fout voelt, doen ze alsof het grappig was. De vrouw zei het mooi: “We moeten stoppen met denken dat alles wat we online zien, normaal is. Dat is niet de standaard. Dat is marketing met een ringlamp.”
Ze lachte toen ze dat zei, maar je zag de frustratie. De druk die veel vrouwen voelen om “mee te doen”, omdat iedereen dat blijkbaar doet. Alleen vergeet men dat er geen handleiding is voor intimiteit. Elk lichaam, elke grens, elk gevoel is anders.
De kracht van nee
Wat mij vooral raakte, was haar uitleg over het woord ‘nee’. Niet als afwijzing, maar als vorm van respect. Ze zei: “Als ik nee zeg, is dat niet tegen jou. Het is vóór mij.” En dat is iets wat veel mensen vergeten. ‘Nee’ is niet het einde van plezier, het is het begin van vertrouwen.
En daar zat iets moois in. Want echte connectie gaat niet over doen wat hoort, maar over durven zeggen wat niet hoeft. Iemand die dat begrijpt, hoeft geen lijstje af te werken om tevreden te zijn. Die heeft genoeg aan eerlijkheid.
Hoe het wel kan
De vrouw sloot haar filmpje af met iets wat me bijbleef: “Wil je dat iemand zich goed voelt bij jou? Zorg dan dat ze zich veilig voelt, niet bekeken.” En dat is de essentie. Als je respect hebt voor iemand, komt de rest vanzelf. Letterlijk alles.
Ze zei: “Maak het niet ongemakkelijk. Lach erover, praat erover, neem de tijd. Wat vanzelf groeit, voelt beter dan wat je forceert.” En dat klonk simpeler dan het is. Want ja, het vraagt geduld. Maar juist dat maakt het verschil tussen een ongemakkelijke situatie en echte intimiteit.
De reacties online
De comments onder haar filmpje waren goud. Mannen die schreven: “Eindelijk iemand die het uitlegt zonder te preken.” Vrouwen die reageerden: “Precies dit! Ik durf dit al jaren niet te zeggen.” En natuurlijk ook de standaard toetsenbordhelden die schreven: “Ze overdrijft.”
Maar zelfs dat bevestigde haar punt. Want zolang mensen blijven doen alsof alles vanzelfsprekend is, blijft het fout gaan. Het is niet moeilijk om iemand te begrijpen — je moet alleen even luisteren in plaats van kijken.
Meer verstand, minder druk
Wat die vrouw eigenlijk liet zien, was dat intimiteit niets te maken heeft met lef, maar met vertrouwen. En vertrouwen bouw je niet met bravoure of stoerdoenerij. Dat bouw je met geduld, humor en eerlijkheid.
Ze zei het bijna terloops: “Als je iemand echt leuk vindt, leer je vanzelf wat werkt. En dat is nooit iets wat je van het internet hoeft te leren.” Bam. Daar zat geen filter op. En ze had honderd procent gelijk.
Vrouw legt even alle ins and out uit aan je
Misschien is dat wel de boodschap die het hardst aankwam: respect is sexy. Geen trucjes, geen ‘regels’. Gewoon weten waar de grens ligt, en daar niet overheen willen. En het mooie? Dat maakt alles juist beter.
Beelden bekijken? Zie hieronder!👇
